‘We hadden met z’n drieën oud en nieuw gevierd, mijn beste vriendin, haar vriend en ik. Die nacht bleef ik slapen en werd meerdere malen verkracht.

Mijn lichaam en geest schoten van de ene reactie in de andere. Er waren momenten van kracht, momenten waarop ik duidelijk nee zei en hem weg probeerde te duwen. Momenten dat ik dacht: het heeft geen zin om me te ver- zetten, als ik meewerk is het misschien sneller voorbij. Momenten waarop ik bang was dat mijn vriendin wakker zou worden En er waren momenten waarop ik bevroor, mijn lijf niet meer voelde, nergens controle over had. Ik voelde mezelf een beetje sterven die nacht.

Een paar maanden later stortte ik in. Ik at niet meer, sliep niet meer. Ik bleef gewoon werken en ging maar door. Ondertussen voelde ik me alleen en onbegrepen. En ik gaf mezelf de schuld van wat er was gebeurd. Ik had zoveel dingen kunnen doen: gillen, hem van me afslaan, weggaan… Maar ik was gewoon blijven liggen, helemaal verstijfd. Ik was zo boos op mezelf. Waarom was ik niet weggegaan? Dan was het misschien één keer gebeurd in plaats van meerdere keren. Mijn eigen gedachten waren mijn grootste vijand.

Ik ging in therapie, schreef mijn verhaal van me af en ging op een vechtsport. Ik deed alles waarvan ik een goed gevoel kreeg. Ook praatte ik veel over wat ik had meegemaakt. Ik kwam in contact met Sarah. Zij werd van haar fiets getrokken en verkracht door een onbekende. Zij wist wat ik had meegemaakt en kon me geruststellen: het is hartstikke normaal wat je nu voelt, dat had ik ook, zei ze dan. Dat was fijn. Ook het boek Verlamd van angst van Agnes van Minnen heeft me geholpen. Dit boek geeft verklaringen over wat er met je gebeurt tijdens het meemaken van seksueel geweld. Het hielp me mijn reacties begrijpen.

Ik heb inmiddels verschillende soorten therapie gehad en het gaat steeds beter met me. Eerst wilde ik het niet geloven als mensen zeiden dat het beter zou worden. Yeah right, dacht ik dan. Maar het is écht zo, alhoewel mijn herstel langer duurt dan ik had gehoopt. Ik voel me nog erg onzeker over mezelf en seks is voor mij niet meer hetzelfde. Ik ben minder op mijn gemak in mijn lichaam en mijn libido is lager dan vóór de verkrachting. Als ik seks heb, moet ik me daar mentaal op voorbereiden. Hopelijk gaat dit ooit helemaal over.