Voor als je hulp nodig hebt of met vragen zit.
Aarti (41) werd als kind seksueel misbruikt door meerdere familieleden.
‘Mijn verhaal is niet uniek. Seksueel misbruik is aan de orde van de dag. En als we allemaal onze mond houden, gebeurt er niks. Daarom heb ik besloten mijn verhaal te vertellen. Ik ben van mijn derde tot mijn zeventiende seksueel misbruikt door verschillende familieleden, van zowel mijn vaders- als mijn moederskant.
Toen ik twee jaar oud was, werd mijn broertje geboren. Hij was ernstig ziek, en vanaf dat moment werd ik veel bij familieleden ondergebracht. Mijn ouders dachten dat ze mij naar een veilige plek brachten, maar niets was minder waar. Ik weet inmiddels dat het misbruik niet bij mij is begonnen; het is van generatie op generatie doorgegeven, maar ik wil dat het hier stopt, bij mij.
Heel lang heb ik niet geweten dat het niet normaal was wat er met mij gebeurde. Ik was drie toen het begon en ik dacht dat iedereen me lief vond en dat dit de manier is waarop liefde wordt geuit. Wél wist ik dat ik het niet leuk vond wat er met me gebeurde. Ik herinner me nog heel goed dat ik eens met mijn nichtje zat te kleuren en ik werd geroepen door degene die me misbruikte. Ik keek naar mijn nichtje en dacht: waarom hoef jij nooit?
Schuld, schaamte en angst
Praten over het misbruik durfde ik niet, ook niet toen ik wat ouder was en begreep dat wat mij werd aangedaan niet normaal was. Ik voelde me schuldig, schaamde me en was enorm bang. Wie gelooft jou nou, werd vaak tegen me gezegd. Maar ook: als jij hierover praat, doe ik je broertje wat aan. Nou, als je me ergens mee kon pakken, was dat het. Mijn broertje was mijn alles, mijn zielsverwant. En dus zweeg ik.
Ik was een gemakkelijk slachtoffer; mijn ouders waren er niet om me te beschermen – zij waren altijd in de weer met mijn broertje. Dat ik geen veilige thuisbasis had, maakte dat ik me erg eenzaam voelde. Nooit vroeg iemand hoe het met mij ging. Mijn broertje stierf toen ik tien jaar oud was, en het verdriet dat ik had, werd enkel daaraan gelinkt. Als ik me terugtrok, zei mijn omgeving al gauw: laat haar maar, ze zit met haar broertje. Ondertussen wilde ik het wel uitschreeuwen: er is meer, veel meer!
Beerput
Het misbruik stopte op mijn zeventiende. Een van de plegers wilde me weer misbruiken, op mijn eigen kamer in mijn ouderlijk huis, terwijl mijn ouders gewoon thuis waren. Op dat moment heb ik gezegd: stop. Ik wil dit niet meer, ik kan dit niet meer. Toen ik negentien was, belde een tante. Zij trok de beerput open met haar eigen verhaal over seksueel misbruik binnen onze familie en wilde heel graag weten of ik hetzelfde had meegemaakt. Ik zie nog de blik in mijn moeders ogen: pure angst dat ik iets zou zeggen. En opnieuw hield ik mijn mond. Onze Hindoestaanse cultuur is er eentje van grote familiefeesten, eten en gezelligheid; zaken als misbruik – die in onze families veel voorkomen – worden liever verzwegen.
Toen ik volwassen was, wilde ik eindelijk opstaan voor mezelf en vertellen wat mij was aangedaan. Helaas werd ik voor gek verklaard en kreeg ik het verwijt of ik enig idee had wat ik de mensen die ik beschuldigde aandeed. Ik belandde in een rotperiode, kreeg een depressie, deed drie zelfmoordpogingen en kwam in een crisisopvang terecht. Ik begon een jarenlang traject met verschillende traumatherapieën.
Labels
Een aantal jaren daarna deed ik opnieuw twee zelfmoordpogingen. Ik zat thuis met een burn-out, had twee kinderen en dacht alleen maar: beter geen moeder dan zo’n moeder. Ik ging naar een gespecialiseerde kliniek waar ik allerlei labels opgeplakt kreeg: PTSS, dissociatieve stoornis, borderline-like symptomen. De therapie heeft me deels geholpen, maar de labels deden me geen goed. Dit is niet wie ik ben, dacht ik. Ik heb niets kunnen doen aan de dingen die mij zijn aangedaan, maar ik ben nu wél degene die de labels krijgt terwijl de daders vrij rondlopen.
Het zijn mijn gezin en mijn schoonouders geweest die uiteindelijk mijn redding betekenden. Mijn schoonvader was de vader die ik nooit heb gehad, en hij zei tegen me: Geef niet op, kleine, jij hebt geen idee wat voor kracht je in je hebt. Toen viel het kwartje: ik bén niet wat ik heb meegemaakt, wél wat ik ermee doe. Ik besefte op dat moment dat ik elke dag een keuze heb. Mijn verleden kan ik niet veranderen, iets moois zal het nooit worden, maar ik kan er wel mijn kracht van maken.
Dromen najagen
Vorig jaar gaf ik mijn baan in het kankeronderzoek op en startte mijn eigen bedrijf. Ik wil niet op mijn sterfbed liggen en denken: wat als… Ik wil mijn leven nú leven en mijn dromen najagen. Dat ik dit nu aan het doen ben, maakt me rete-trots op mezelf. Met My Soham – wat in het Sanskrit betekent: ik ben – wil ik anderen motiveren en inspireren om het beste uit zichzelf te halen. Laten zien dat er een andere weg is, als je maar naar jezelf blijft luisteren.
Tegen mensen die hetzelfde hebben meegemaakt als ik, wil ik zeggen: je bent niet het misbruik, maar wel wat je er vervolgens mee doet. Dat je er vandaag nog bent, na alles wat je hebt meegemaakt, laat zien hoe krachtig jij bent. Blijf geloven in jezelf en je eigen kracht, en omring je met mensen bij wie jij je goed voelt. Dat laatste heb ik heel lang niet gedaan, maar ik weet nu hoe het ook kan. Ineens zijn er mensen die compassie tonen, die er voor me zijn. Dat is nieuw voor me.
Seksueel misbruik is een van de meest vreselijke dingen die je kunt meemaken; het heeft invloed op alles in je leven. Maar het hoeft je niet kapot te maken. Zelf maak ik elke dag de keuze om er iets mee te doen of niet. Ondertussen probeer ik groots te genieten van de kleine en mooie momenten in het leven, samen met mijn man en kinderen.
Mijn kinderen zijn nog jong, maar ze voelen heel goed dat er meer aan de hand is, ook omdat ze zich ervan bewust zijn dat wij een groot gedeelte van de familie niet zien. Als mijn kinderen vragen waarom dat is, zeg ik: omdat veel mensen niet zo lief zijn geweest voor mama. Ooit vertel ik ze de waarheid.’
Meer informatie over het bedrijf van Aarti vind je op www.mysoham.nl.
Voel je je zo naar dat je wel eens denkt aan zelfmoord? Bel dan: 0800-0113 of chat via 113.nl. Kijk op www.113.nl
Heb jij ook een nare seksuele ervaring meegemaakt (online of offline) en heb je hulp of advies nodig?
Neem dan contact op met het Centrum Seksueel Geweld. Het maakt niet uit of het nu kort of lang(er) geleden is gebeurd.
Wij zijn er voor jou!